Scheiden is pijnlijk voor beide partners maar misschien nog wel pijnlijker voor kinderen. Hoe jonger, hoe ernstiger de effecten op de ontwikkeling van een kind kan zijn. Daarom heeft de wet bepaald dat bij een echtscheiding met minderjarige kinderen er een ouderschapsplan moet komen waarin precies staat hoe de zorg- en opvoedingstaken geregeld zijn na de scheiding. Op die manier is er zo goed mogelijke gewaarborgd dat kinderen in ieder geval voor de belangrijkste levensbehoeften voorzien zijn. Als ouder ben je verantwoordelijk voor de opvoeding en zorg van je kinderen. Je kan je er dus onmogelijk aan onttrekken. Dat ouderschapsplan moet er komen.
Wat staat er in het ouderschapsplan
Zoals gezegd staat er beschreven hoe de zorg- en opvoedingstaken verdeeld zijn. Je kan kiezen voor co-ouderschap, dan ligt de verdeling evenredig. Maar het is ook mogelijk dat het kind of de kinderen bij één van de ouders gaat wonen. Dan moet er geregeld worden hoe vaak de niet-verzorgende ouder de kinderen ziet. Dit heet dan de omgangsregeling. Hierin is iedereen vrij om te regelen wat wenselijk is. Samen moeten de ouders dan tot afspraken komen. Het is dan overigens zeer denkbaar dat er recht gaat bestaan op kinderalimentatie.
Raadgevingsplicht en informatieplicht
Dan bestaat er ook nog zoiets als de raadgevingsplicht en informatieplicht. Deze verplichting bepaalt dat de ouders overleg moeten blijven voeren over belangrijke zaken in het leven van hun kind. Denk aan medische beslissingen, ontwikkelingen op school of clublidmaatschappen. Zo zijn er nog veel meer dingen te bedenken. U spreekt in het ouderschapsplan af over welke zaken jullie elkaar blijven inlichten en over welke zaken jullie gezamenlijk beslissen. Hoe duidelijker jullie het vastleggen des te minder ruis kan er ontstaan. Jullie gaan scheiden maar zullen de rest van jullie leven met elkaar verbonden zijn door jullie kinderen. Dan is het zaak zo goed mogelijk met elkaar om te blijven gaan.
